برای دیدن اشعار بر روی دکمه "ادامه مطلب"کلیک کنید
بهر روی خلق تا کی آرزو کردن نماز چند در یک قبله خواهی با دو رو کردن نماز؟
پیش این ناسفته رویان آبروی خود مریز تا توانی پیش حق با آبرو کردن نماز
تا نشویی دست از دنیا میاور رو به حق نیست جایز در شریعت بی وضو کردن نماز
با حدیث نفس احرام عبادت باطل است جمع هرگز کی میشود با گفت وگو کردن نماز؟
ماه کنعان را به سیم قلب سودا کردن است پیش چشم خلق ظاهر بین نکو کردن نماز
نیست حاجت با وضو دست از علایق شسته را تا قیامت می توان با این وضو کردن نماز
از عبادت نیست صائب چشم عارف بر بهشت کار مردان نیست بهر رنگ و بو کردن نماز
«صائب تبریزی»
شاهدت گه راست باشد ،گه دروغ مست گاهی از می و گاهی زدوغ
دوغ خورده ،مستیی پیدا کند های و هوی و سرگرانیهاکند
آن مرایی در صیام و در صلاست ناگهان آید که او مست ولاست
حاصل ،افعال برونی دیگر است تا نشان باشد بر آنچه مضمر است
«مولوی»
چون شمع بر آستان نماز آوردیم از رگ رگ جان خود گداز آوردیم
بر در گهت ای عزیز مارا در کف جان بود امانتی که باز آوردیم
«شاعر معاصر»
«لا اله»باشد صدف ،گوهر نماز قلب مسلم را حج اصغر نماز
در کف مسلم مثال خنجر است قاتل فحشا و نهی منکر است
«اقبال لاهوری»
زکام مٱذنه ،بانگ اذان صبح آمد طنین دلکش تکبیر ،در فضا پیچید
خدا خدایان از خواب ناز بر جستند به آب چشمه ی تسلیم شستشو کردند
پی نماز ،به خاک نیاز ،رخ سودند نظر زغیر بریدند و یاد او کردند
بر آمد از دل فرزانگان ،نوایی خوش گه از تلاوت قرآن گه از سرود نماز
شرار ،دردل تاریک بی خدایان زد چنان حضوروچنان شوروحال و سوزوگداز
«حمید سبزواری»
این نماز و روزه وحج وجهاد هم گواهی دادن است از اعتقاد
این زکات و هدیه وترک حسد هم گواهی دادن است از سرخود
خوان ومهمانی پی اظهار راست کای مهان ما با شما گشتیم راست
هر کسی کوشد به مالی یا فسون چیست ؟دارم گوهری در اندرون
«مولوی»
نماز ،اصل عبادات وپایه دین است نماز داردت از منکرات و فحشا باز
نماز میدهدت حسن خلق و حسن عمل که حسن خلق و عمل راست بهترین مفاز
نماز برتو ببندد ره وساوس دیو نماز ،باب حقایق کند به روی تو باز
بهوش باش ،تورا دیو در کمین دل است چنان که کرده کمین در ره کبوتر، باز
مشو اسیر هواهای نفس توسن خویش مخور فریب فسونهای دیو حیلت ساز
نماز برتو گشاید در سعادت و خیر نماز برتوببندد در خیانت و آز
نماز ،شیوه معمول انبیای خداست نماز خلوت انس است و گاه راز ونیاز
«علی شریف»
فلک ایمان را به طوفانها بود لنگر نماز در دل شبهای تاریک است روشنگر نماز
آن رهایی بخش ما از کام دریای بلا کشتی دل را امان از موج هول آور نماز
با قیام و قعود وبا رکوع و با سجود دارد الحق در جماعت خوشترین منظر نماز
نغمه ی الله اکبر خوش سرودی مذهبی است لحظه ی آماده باش ماست قبل از هر نماز
صبح و ظهر و عصر و شب در پیچ وتاب زندگی چرخ عمرهر مسلمان را بود محور نماز
روح پاک و جسم پاک و جامه پاک و آب پاک مسح سر با مسح پا یعنی که پا تا سر نماز
گر شود برپا نمازی با صفا و خلوص می کند خود نهی از فحشا واز منکر نماز
تا بیاساید در آغوش سعادت ملتی باید اول سایه اندازد ورا برسر نماز
جنگ با فرهنگ شیطانی است در محرابها می زند برقلب دشمن روز و شب خنجر، نماز
هر بنای بی ستونی عاقبت ویران شود گردد ایمان بی ستون برپا نباشد گر نماز
بی نمازان را به قرب حق تعالی راه نیست چون که در معراج هر مؤمن بود شهپر نماز
ای که می جویی پناهی استعینوا بالصلوة هست مارا در حوادث بهترین سنگر نماز
«حبیب الله چایچیان(حسان)»
نما زجمعه بود رمز وحدت مردم زکارمند و کشاورز و تاجر و سرباز
بسا به جمع ، شود نقش دشمنان افشا بسا شود گره از کارها ی مردم باز
خوشا کسان که به اصلاح خویش می کوشند مقلم قرب خداوند می کنند احراز
«علی شریف»
در نماز عشق ،سوز جان خوش است سیل اشک از دیده بر دامان خوش است
دل بپیرا از نماز بی حضور تا شود جان تو منزلگاه نور
دور کن زآیینه ی دل گرد تن نغمه ی«فزت و رب الکعبه»زن
«حمید سبز واری»
شو لای نور بر تن ما می کند نماز مارا غریق خدا می کند نماز
با بانگ پرصلابت قد قامت الصلوة مارا به کوی عشق صدا می کند نماز
دلهای خو گرفته به مرداب شرک را سرچشمه ی خلوص و رضا می کند نماز
هر صبحدم به روی خدا باوران خاک درهای رحمت است که وا می کند نماز
کن تکیه بر نماز که در شط حادثات ایمن تورا زموجب بلا می کند نماز
بنگر به پیر عشق که برتخت احتضار وقت سفرچگونه ادا می کند نماز
آکنده از طنین عبور فرشته هاست آنجا که بال نافله وا می کند نماز
از بندهای وسوسه ،طاووس روح را در آسمان نور رها می کند نماز
مردان راه راز جفا و وفای دوست پیمانه نوش خوف ورجا می کند نماز
با زانوی ادب چو نشینی گه سلام برتو سلام عشق و صفا می کند نماز
مقبول حق چو گشت نمازت ،برای تو صد قصر در بهشت بنا می کند نماز
«همایون علیدوستی»
صلا زدند که برگ صبوح ساز کنید به ساز مرغ سحر ترک خواب ناز کنید
وضو به چشمه ی صهبای صبحدم سازید به سوی قبله ی میخوارگان نماز کنید
یگانه راز نیاز قبول اهل دل است دو گانه ای که به درگاه بی نیاز کنید
اگر چه دست و دل اینجا به اشک می شویند شما به دامنش این دست و دل دراز کنید
« محمد حسین شهریار»
ای نماز ای ارتباط متصل ای عروجستان آب و خاک و گل
ای نماز ای ساقه ی نیلوفری از همه آیات زیبا بهتری
ای سلیل صبح در کام سحر ای شعاع آفتابین گهر
ای نماز صبح ای آواز ناب تشنگان را چشمه یجوشان آب
ای نماز ای بهترین آوازها ای معمایی ترین پروازها
با تو ما در وادی عشق و طلب شادمانه ،عاشقانه،خنده لب
«جواد ثاقب»
ای نمازت ،نا نمازی آمده پاک بازی تو بازی آمده
چون نماز تو چنین پرتفرقه است ترک کن کاین نیست ادا این مخرقه است
این ادهم چون ادا کردی نماز دست بنهادی به روی خویش باز
روی گفتی من بپوشم از خطر تا برویم باز نتوان زد مگر
زانکه می دانم که دست بی نیاز باز خواهد زد به روی نماز
«عطار نیشابوری»
زجا برخیز هنگام حضور است اگر موسی شوی ،هر گوشه طور است
مسلمان بی نمازی ناسپاسی است نماز اول قدم در خود شناسی است
نگر گهگاه قرآن مبین را مروری کن صفات مؤمنین را
نماز ،آرام جان مؤمنین است ستون آسمان پیمای دین است
خوشا آنان که دائم در نمازند تمام عمر ، قائم بر نمازند
نماز بی زکات آلوده باشد چونان فانوس دود اندوده باشد
چنین فانوس آیا نور دارد ؟ که انسان در فروغش ره سپارد؟
« آغاسی»